En je neemt als mens pas iets waar als het licht erop is weerkaatst, als ergens een foto, van is gemaakt, die je ziet. of als een camera iets heeft geregistreerd, en je leest het af op een teller of scherm.
Dus daar kunnen ook nog eens fouten mee gemaakt worden.
Dit gaat leuk worden als er deeltjes worden gemeten die sneller gaan dan het licht.
Het deeltje zou dan eerder aankomen dan dat je het verstuurd.
Als er alleen een waarnemer is aan de kant waar het deeltje aankomt, dan ziet deze het aankomen
Als er alleen een waarnemer is aan de kant waar het deeltje word verstuurd dan ziet deze dat het deeltje word verstuurd.
Maar als dezelfde waarnemer aan beide kanten tegelijk kijkt. dan zou deze het deeltje eerder aan moeten zien komen dan dat het verstuurd is.
Dus als deze het deeltje meet op het eindpunt en kiest er voor om geen deeltje te versturen. Dan is er een paralel universum.
Maar als het deeltje niet word gemeten, als de waarnemer er voor zou kiezen het niet te versturen. Dan is er 1 universum waar tijdreizen mogelijk is.
(In feite is dan het deeltje ook terug in de tijd gereisd, wat op zich niet mogelijk zou moeten zijn. maar het gaat hier om een uniek deeltje, die zich nog niet ergens bevint of kan bevinden. Of het hele universum om het deeltje heen is in de toekomst gereisd.)
Een ander idee dat ik heb is, dat je nooit naar de toekomst kan reizen als mens om je zelf te zien als je oud bent. Want je bent namelijk verdwenen in het "heden" . De massa die je bezit in je lichaam is nooit weg geweest, en bevint zich ook niet op een andere plek, alleen verplaatst.
Reizen naar het verleden kan niet. want dan zitten er deeltjes in je lichaam die zich op een andere plek bevinden ( b.v. je drinkt water en die water moleculen zouden op dat moment in een ander lichaam zitten) En aangezien je geen dingen kan verplaatsen met je lichaam die je fisiek niet aanraakt, lukt dat ook niet( een ijsblokje verplaatsen met je handen die zich op het moment 1000 kilometer verderop bevind)
Maar als je nu een pen en een papiertje hebt, die je in een afgesloten ruimte houd, zodat er nooit een enkel deeltje van kan worden verplaatst. dan zou je daar dus wel een bericht op kunnen schrijven, en versturen naar het verleden ( omdat je je dan houd aan de wet behoud massa). De pen en het papier bevatten altijd evenveel materie, en even veel deeltjes in de periode dat het zich in die afgesloten ruimte bevind. Dus de volgorde zou je vrij moeten kunnen veranderen bericht schrijven)
Maar dan denk je misschien aan vette vingers op het papiertje vanwege het schrijven, maar dat is alleen gebruikt als voorbeeld. je kan ook met een laser het papiertje bewerken, om een bericht te schrijven aangezien na een chemische reactie er geen atomen verloren gaan, binnen in die afgesloten ruimte. Of een enkele andere manier om de pen te gebruiken om een text te schrijven(zonder enige interactie met andere deeltjes) die ik niet kan bedenken
Zo zie ik tijd niet als een klok die tikt, maar als een ruimtelijke verplaatsing, Daarbij zou tijd alleen voorkomen in onze 3 dimensies.
Als je bijvoorbeeld naar een vallend glas water kijkt, wat zie je dan echt. Een natuurkundige reactie, een chemische reactie. of iets heel eenvoudigs. :
-Atomen en moleculen die van plaats veranderen.
Nu is het de kunst om te weten hoe je de toekomst kan veranderen naar eigen inzicht. Welk deeltje je moet verplaatsen , naar welke plek in het universum, om een kettingreactie te veroorzaken, die er voor zorgt dat bijvoorbeeld de Lottoballen op jou nummers vallen. Want het is mogelijk. In feite is er geen toeval. (en dat laatste is wel mogelijk)
Maar dan spreek ik mezelf ook weer tegen. omdat ik ook niet had kunnen bedenken wat ik aan het eind van deze zin had willen schrijven op het moment dat ik de eerste zin van dit stukje neerzette.
Dat deeltje wat eerder aankomt waar ik het eerder over had komt door een foutiefe waarneming. Het deeltje is niet door de tijd gereisd, het heeft een kortere afstand afgelegd. waardoor de waarnemer denkt dat het eerder aankomt dan dat het verstuurd is. En dan praat je over Quantumverstrengeling, als ik dat woord goed gebruik.
Het lijkt net of alles zo mooi geordend is, omdat we dat zo waarnemen. Omdat het licht alles zo weerkaatst zoals we het zien. Maar ik vermoed dat het gewoon een enorme chaos is achter de 3 dimensies die we kennen, dan zitten we in luchtbel in een soepje die behoorlijk zout kan smaken. Ja en binnen die luchtbel kan je alles verplaatsen naar eigen inzicht. Maar als je probeert er doorheen te prikken. dan ga je rare dingen waarnemen :s ) .
102 Replies
112679 Views