Leibniz en Spinoza.
Leibniz meent dat er een oneindig aantal substanties zijn: monaden die vooraf door God allen in harmonie met elkander "afgesteld" zijn:
Maar volgens Spinoza is er één goddelijke substantie met twee attributen: denken en uitbreiding.
En voor hem is God evenzeer in de wereld als de wereld in God is, zodat God en de wereld uiteindelijk samenvallen.
Voor Leibniz is God boven en buiten de wereld en voor Spinoza in de wereld. Dit laatste idee is bekend als pantheïsme.
Zou Spinoza (onbewust) de microwezentjes bedoelen, die immers in de wereld (het heelal) leven.
Want verder zijn er geen Goden in de wereld te bekennen dan wij zelf.